|
موفقيت يك مقصد نيست كه به آن برسيد موفقيت يك سفر هميشگي ست. شصت و چهار سال پيش دو نفر قدم به مكاني گذاشتند كه قبل از آن هيچ انساني به آن مكان نرفته بود. اين دو نفر به نامهاي (Edmund Hillary) و (Tenzing Norgay) كساني كه توانستند قله ي اورست، يعني بلندترين قله جهان را فتح كنند.
آيا ميتوانيد تصور كنيد اين دو كوهنورد در زمان فتح قله ي اورست چه احساسي داشتند؟
احساس غرور. احساس افتخار. احساس به سرانجام رساندن. احساس كامل كردن يك كاري .
اما اين حس‌ها، خيلي كوتاه مدت بود. چرا كه مقاومت بدن آنها در مقابل هواي به شدت رقيق قله كوه، فقط به مدت ۱۵ دقيقه بود و پس از آن بايد شروع مي كردند به فرود آمدن. موفقيت آنها در رسيدن و ماندن نبود بلكه در سفر كردن آنها بود. مسير حركت تا رسيدن به موفقيتشما نيز در مورد مهمترين دستاوردي كه در زندگي خود داشته ايد فكركنيد. به خاطر آوريد زمانيكه به قله ي هدف خود دست يافتيد. احساس فتح قله را به خاطر مي آوريد اما هرگز نمي توانيد تمام زمانهاي دشواري را كه براي رسيدن به اين هدف پشت سر گذاشتيد را فراموش كنيد. روزهايي بودند كه مي خواستيد تسليم شويد و به دنبال راه آسان تري برويد. همانطور كه دو كوهنورد فاتح قله اورست نيز چنين روزهايي داشته اند. جمله ي معروفي هست كه ميگويد : موفقيت هرگز پايان راه نيست و شكست هرگز كشنده نيست بلكه موفقيت در نهايت شهامت رفتن به سوي قدمهاي بعدي ست. چيزي كه مهم است داشتن جرات و شهامت ادامه دادن راه، پس از شكست مي باشد. (( بهاي موفقيت را بايد پرداخت كنيد )) وقتي تمام راهي را كه آماده ايد و تمام كارهايي را به انجام رسانده ايد را نظاره كنيد، به نظر ساده مي رسد. موفقيت مقصد نيست موفقيت يك سفر است. موفقيت در جريان زندگي هرگز به تنهايي كسب نميشود. موفقيت يك كار گروهي است كه با كمك ديگراني كه در مسير زندگي شما هستند به دست مي آوريد. نميتوان بدون حضور سايرين ناگهان به سمت قله ي كوه پريد. پس به غرور كاذب خود اجازه ندهيد پس از رسيدن به موفقيت فرمان شما را بدست گيرد. بلكه از تمام كساني كه همراهتان بوده اند بايد بابت هر كار كوچكي كه كرده اند تشكر نماييد. وقتي به يك موفقيت مي رسيد به صورت گروهي جشن بگيريد و سپس دوباره به سمت سفر بعدي موفقيت خود راهي شويد. دو كوهنورد ، پس از فتح اورست به سفر ماجراجويانه ي خود در كوهنوردي خود ادامه دادند و تيم كوهنوردي راه اندازي و هدايت كردند و هرگز از سرعت خود در اين سفر نكاستند. انسانهاي قابل ستايش كساني كه به طور واقعي جز افراد موفق محسوب ميشوند كساني كه هستند زندگي سرشار از شادي و جنب و جوش دارند و به جستجوي آينده مي روند. آنها روابط سالمي با ديگران برقرار ميكنند و سعي ميكنند بين فروتن بودن و شهامت داشتن و پر انگيزه بودن تعادل برقرار كنند. آنها شجاعانه فروتن هستند. به نظر يك ضد و نقيض است مثل خيلي چيزهاي ديگر در زندگي انسان. قدم زدن در حاليكه سرتان را از غرور بالا گرفته ايد و در عين حال قلبتان سرشار از فروتني ست، شما را به يك صلح دروني مي رساند و باعث ميشود وجود شما به بهترين نحو شكل بگيرد. تواضع و فروتني چيزي نيست انسان با آن زاده شده باشد. اتفاقاتي در زندگي انسان رخ ميدهند كه ممكن است غرور او را زياد كنند يا كم. ياد بگيريد در تعادل زندگي كنيد. بدين منظور نبايد اجازه دهيد احساسات بر شما غلبه نمايد. اجازه ندهيد وقتي به عرش رسيديد مغرور شويد يا وقتي به فرش رسيديد احساس بيچارگي كنيد. هر گاه با فاجعه يا با پيروزي ملاقات كرديد، با هر دوي آنها به يك جور رفتار كنيد. زمين و هر آنچه در آن ست متعلق به شماست. منبع : http://redmag.ir موفقيت يك مقصد نيست كه به آن برسيد موفقيت يك سفر هميشگي ست. شصت و چهار سال پيش دو نفر قدم به مكاني گذاشتند كه قبل از آن هيچ انساني به آن مكان نرفته بود. اين دو نفر به نامهاي (Edmund Hillary) و (Tenzing Norgay) كساني كه توانستند قله ي اورست، يعني بلندترين قله جهان را فتح كنند.
آيا ميتوانيد تصور كنيد اين دو كوهنورد در زمان فتح قله ي اورست چه احساسي داشتند؟
احساس غرور. احساس افتخار. احساس به سرانجام رساندن. احساس كامل كردن يك كاري .
اما اين حس‌ها، خيلي كوتاه مدت بود. چرا كه مقاومت بدن آنها در مقابل هواي به شدت رقيق قله كوه، فقط به مدت ۱۵ دقيقه بود و پس از آن بايد شروع مي كردند به فرود آمدن. موفقيت آنها در رسيدن و ماندن نبود بلكه در سفر كردن آنها بود. مسير حركت تا رسيدن به موفقيتشما نيز در مورد مهمترين دستاوردي كه در زندگي خود داشته ايد فكركنيد. به خاطر آوريد زمانيكه به قله ي هدف خود دست يافتيد. احساس فتح قله را به خاطر مي آوريد اما هرگز نمي توانيد تمام زمانهاي دشواري را كه براي رسيدن به اين هدف پشت سر گذاشتيد را فراموش كنيد. روزهايي بودند كه مي خواستيد تسليم شويد و به دنبال راه آسان تري برويد. همانطور كه دو كوهنورد فاتح قله اورست نيز چنين روزهايي داشته اند. جمله ي معروفي هست كه ميگويد : موفقيت هرگز پايان راه نيست و شكست هرگز كشنده نيست بلكه موفقيت در نهايت شهامت رفتن به سوي قدمهاي بعدي ست. چيزي كه مهم است داشتن جرات و شهامت ادامه دادن راه، پس از شكست مي باشد. (( بهاي موفقيت را بايد پرداخت كنيد )) وقتي تمام راهي را كه آماده ايد و تمام كارهايي را به انجام رسانده ايد را نظاره كنيد، به نظر ساده مي رسد. موفقيت مقصد نيست موفقيت يك سفر است. موفقيت در جريان زندگي هرگز به تنهايي كسب نميشود. موفقيت يك كار گروهي است كه با كمك ديگراني كه در مسير زندگي شما هستند به دست مي آوريد. نميتوان بدون حضور سايرين ناگهان به سمت قله ي كوه پريد. پس به غرور كاذب خود اجازه ندهيد پس از رسيدن به موفقيت فرمان شما را بدست گيرد. بلكه از تمام كساني كه همراهتان بوده اند بايد بابت هر كار كوچكي كه كرده اند تشكر نماييد. وقتي به يك موفقيت مي رسيد به صورت گروهي جشن بگيريد و سپس دوباره به سمت سفر بعدي موفقيت خود راهي شويد. دو كوهنورد ، پس از فتح اورست به سفر ماجراجويانه ي خود در كوهنوردي خود ادامه دادند و تيم كوهنوردي راه اندازي و هدايت كردند و هرگز از سرعت خود در اين سفر نكاستند. انسانهاي قابل ستايش كساني كه به طور واقعي جز افراد موفق محسوب ميشوند كساني كه هستند زندگي سرشار از شادي و جنب و جوش دارند و به جستجوي آينده مي روند. آنها روابط سالمي با ديگران برقرار ميكنند و سعي ميكنند بين فروتن بودن و شهامت داشتن و پر انگيزه بودن تعادل برقرار كنند. آنها شجاعانه فروتن هستند. به نظر يك ضد و نقيض است مثل خيلي چيزهاي ديگر در زندگي انسان. قدم زدن در حاليكه سرتان را از غرور بالا گرفته ايد و در عين حال قلبتان سرشار از فروتني ست، شما را به يك صلح دروني مي رساند و باعث ميشود وجود شما به بهترين نحو شكل بگيرد. تواضع و فروتني چيزي نيست انسان با آن زاده شده باشد. اتفاقاتي در زندگي انسان رخ ميدهند كه ممكن است غرور او را زياد كنند يا كم. ياد بگيريد در تعادل زندگي كنيد. بدين منظور نبايد اجازه دهيد احساسات بر شما غلبه نمايد. اجازه ندهيد وقتي به عرش رسيديد مغرور شويد يا وقتي به فرش رسيديد احساس بيچارگي كنيد. هر گاه با فاجعه يا با پيروزي ملاقات كرديد، با هر دوي آنها به يك جور رفتار كنيد. زمين و هر آنچه در آن ست متعلق به شماست. منبع : http://redmag.ir
| 
آمار مطالب
کل مطالب : 166
